دیمبیلی قیزیم ، نازلی قیزیم

یاد حیاط های خاکی و گلیم و سماور ذغالی و رفت و آمد همسایه ها  و سایه درختان بخیر

این نوشته ی زیر ، نظر یکی از بازدیدکنندگان محنرم و شریف سایت آخونی

بنام آقای بهزاد علمی در زیر عکس " رزق حلال با تکیه بر ائمه علیهم السلام "

می باشد که برای پدر خویش نوشته است . عجب سادگی

و تاثیر خاصی این جملات زیبا دارند :

************************************************

تا خدا بنده نواز هست به خلقش چه نیاز

می کشم ناز یکی تا به همه ناز کنم

خدا بهشتش را ارزانی کسانی بدارد که نان حلال به سفره خانواده خود آوردند.

به همین خاطر دست پدرم و پاهای پدرم را میبوسم که مرا با نان حلال بزرگ کرد

و خدا و امام حسین را به من شناساند و طریقه کسب حلال و نان حلال را .

 بهزاد علمی      

در عکس  آقایان : نصیب پور - کاوه - رخشانفرد - زضایی و مرحوم ولادی دیده می شوند - دهه 50

               زحمت ارسال عکسها : خانم رسولی - نوه محترم آقای نصیب پور

آقایان : جلیل آقا ( بابای زحمتکش مدرسه) - نصیب پور - رخشانفرد - ولادی

                                               زحمت ارسال عکسها : خانم رسولی - نوه محترم آقای نصیب پور

او با خانواده ی اکثر بچه ها آشنا بود . یعنی این خصلت دلسوزانه ایشان بود .

بچه های فقیر را بخوبی و با دل رئوفش بهرنحوی حمایت میکرد .مدرسه را با شناخت کافی از بچه ها

و کادر آموزی اش هدایت و راهنمایی میکرد . ورزش را نیز بخوبی میدانست .او بنوعی سرپرست ماها بود .

                                                        زحمت ارسال عکسها : خانم رسولی - نوه محترم آقای نصیب پور

آقایان:نصیب پور-سیدحسین حسنپور-میرمرتضی میرطالبی-احمدعلومی-یحیی باغبان آژیری-........- احدعلیپور

حسن قربانیان نژاد-......- ......... - و آقای رضایی  -  ( گلر توپ بدست : ...... )

                                                          زحمت ارسال عکسها : خانم رسولی - نوه محترم آقای نصیب پور

کادر آموزشی مدرسه نوبری - دهه پنجاه

                                                   زحمت ارسال عکسها : خانم رسولی - نوه محترم آقای نصیب پور

بچه های محله آخونی و شهید یونس همکار در جلو صف ( نفر وسط ) و آقای نصیب پور محترم

                                              زحمت ارسال عکسها : خانم رسولی - نوه محترم آقای نصیب پور

ایستاده : محمدکرمی - محمد بشیرآخونی- مجیدمجیدی-پنجعلی ... -عمران پورنیازی - وآقای نصیب پور

نشسته ها : .....- حمیدگوهرگرنبها - رسول صابرقراملکی - حسن قربانیان نژاد آخونی

دستشویی های مدرسه آن پشت مشخص هستند و قسمتی از درخت قره آغاج جلوی

حاج رسول بقال مرحوم از آخر دیوار مدرسه دیده می شود .

                                    زحمت ارسال عکس : خانم رسولی - نوه محترم آقای نصیب پور

امام علی ع خطاب به مالک اشتر :

آقایان :

حاج احد شجری-محمدعبدی بهروز-....-حاج رسول درخشان -حاج کربلامحمد فلاحی-رحیم و حاج محمودآقانژاد -و .....

نشسته ها آقایان : حاج علی و احد مهدی پور -حسن آقا خرازی و ...

( لطفا اگر از اسامی عکس اطلاعی دارید با ردیف و مرتب ، سال وقوع و محل دقیق آن و ایام مربوطه ،

بنده را یاری کنید  و یا با ایمیل و یا در قسمت نظرات مرقوم فرمایید ))

اتوبوس های مسافری زمان قدیم محله آخونی

یادش بخیر ....  

دهه های چهل بود . آنوقتها  اتوبوس واحد به آن معنای خاصی فعلی وجود نداشت .  

" محله آخونی " از میدانگاه  -  میدان انتقال خون فعلی – به دو راه  اصلی تقسیم می شد .  

راه سمت راست مستقیما به " محله قراملک  " ، که آنوقت ها از کوچه باغهای سرسبز و   

راه خاکی رد می شد ، منتهی می شد و راه سمت چپ نیز به " محله شنب غازان  ".  

اتوبوسی از محله قراملک  و از راه محله آخونی به سمت بازار می رفت و این تنها وسیله   

حمل و نفل اهالی محله قراملک و آخونی  به مرکز شهر بود .  

دو  نفر از اهالی با معرفت و مهربان  قراملک  ، به نامهای :آقا مش نقی و آقامش یوسف  

 (رحمت اله علیهم ) که باهم روی این اتوبوس کار میکردند ، صاحب این اتوبوس بودند   

  و هر روز با حمل افراد و حتی حیوانات خانگی آنها از قبیل : مرغ و خروس و گوسفندان   

کوچک آنها ، کمک اهالی بودند .  

یادم می آید که از افراد بزرگتر نفری یک ریال و از بچه ها هر نفری نصف آن ( ده شاهی )   

پول  بلیط میگرفتند و چون آن موقع بلیط چاپ نکرده بودند ، پول نقد میگرفتند .   

اتوبوسهای قبل از اتوبوسهای زردرنگ ، اتوبوسی آبی رنگ  از نوع اتوبوسهای فیلم " اتوبوس "

ساخته ی یداله صمدی بودند و آنجورکه یادم مانده  رنگ آبی داشت . چه کیفی می کردیم

وقتی سوار آن می شدیم .

( اتوبوس اولیه " قراملک - آخونی - بازار " ، عین همین اتوبوس بود )

حتما جای مان دم پنجره بود تا با ولع زیاد منظره های اطراف را تا خود بازار از پنجره سیر 

 می کردیم . اگر جایی برای نشستن پیدا نمی شد مسقیما و با رد شدن از لابلای پای افراد ،   

خودمان را به نزدیکی  آقا مش نقی – راننده – می رساندیم تا  نحوه رانندگی  او را ببینیم .   

رانندگی را با اشتیاق تمام تماشا می کردیم . یعنی از بچگی عشق ماشین بودیم . 

یادم می آید که حتی وقتی با اتوبوس های بین شهری به مسافرت مشهد می رفتیم حتما   

حواس من به دنده عوض کردن های راننده و اینکه موقع دنده عوض کردن ، آقاراننده چه

چیزهایی را همزمان باهم انجام می داد ، بود .   

یادش بخیر ، آقا مش نقی و همکارش یک کیسه چرمی قرمز رنگی تهیه کرده بودند و از   

کمربند شلوار خود ( مثل کیف موبایل ) به کمرشان می بستند و خرده پول های مسافران

را به داخل آن می ریختند . 

   ******************************

( اتوبوس بعدی قراملک - آخونی - بازار )

خط 15 آخونی

اواسط دهه چهل  بود که اتوبوسی نسبتا جادار و زردرنگ  و با دماغه مثلثی  شکل خریداری    

کردند که به آنها بنز آلمانی هیتلری می گفتند .    

درب جلویی بوسیله یک شیر بادی باز و بسته می شد . یعنی وقتی شیر را به سمت راست   

 می پیچاندی ، درب جلو با صدای " چیس س س..." مانندی در داخل بدنه ی اتوبوس به سمت   

 عقب  کشیده می شد و باز می شد و با پیچاندن به سمت دیگر ، درب بسته می شد .
 

نزدیک به دهه پنجاه ، از افراد محله مان هم یکی از همان اتوبوسهای بنز زردرنگ آلمانی 

- کمی تمیزتر از اتوبوس قراملک -را با شراکت سه بزرگ و ریش سفیدان به رحمت خدا رفته :  

(مرحوم حاج علی بقال رسولی آژیری-حاج حسین آقا علیون آخونی-حاج حسن آقا نیک نیازی) 

از همان اتوبوس های زردرنگ آلمانی ، ولی خیلی تمیز و زیبا و با تمام صندلی های 

 قرمز رنگ خریدند .

( اولین اتوبوس متعلق به  آخونی دقیقا شبیه این اتوبوس بود )

دیگر سر از پا نمی شناختیم که محله ی ما هم دارای اتوبوس مخصوص  

به خود شده است . ایستگاه اصلی اتوبوس جدیدمان جلوی قهوه خانه مش حسن قهوه چی   

و درب دوم مدرسه نوبری و با نام "  ایستگاه  خط 15 حسن آباد  "  بود .   

 وقتی از بازار می آمد بعد از پیاده کردن مسافران در همین ایستگاه منتظر پرشدن مجدد  

می شد .رانندگی اتوبوس محله آخونی را افراد بیشتری به عهده داشتند  ، اما از میان آنها 

مرحوم آقای حاج علی اکبر تقی پور ( اکبر اوشقودا ) و حاج علی زارع رجبی (شوفرمشدعلی) 

آقای حبیب نیک نیازی فرزند مرحوم حاج حسن آقا و آقای علی علیون فرزند مرحوم  

حاج حسین آقا و نیز یک سید اهل قره آغاج  بود .  

ایستگاه این اتوبوس در بازار در خیابان تربیت غربی بود  و اهالی بعد از خریدهایشان ، به این   

خیابان برای سوار شدن و برگشت به آخونی می رفتند .                           

       ************************* 

اتوبوس خط واحد تبریز

 

تقریبا در این زمانها بود که کم کم اتوبوس های واحد بطور رسمی در تبریز شروع بکار کردند .  

 اتوبوسهای آن بنز جدید و موتورشان در عقب بود .  دیگر اتوبوس های محلات برای امرار معاش  

صاحبان آن صرف نمی کردند که ناچارا فروختند . 

  و اتوبوس هایخط واحد تبریز از آن زمان بطور رسمی جایگزین آنها شدند .                    

و بدین ترتیب افسانه  اتوبوسها ی محله های آخونی و قراملک به پایان رسید . 

*******************  

( اتوبوسهای بین شهری ایران ناسیونال )  

برای مسافرتهای بین شهری از همان اتوبوسهای جدیدی که برای خط واحد تبریز در نظر گرفته  

شده بود ( بنز آلمانی بدون دماغ ) ، با اضافه کردن تجهیزاتی نسبتا مدرن آن زمان ، در شرکتهای    

مسافرتی استفاده می شد .  

چند شرکت مسافربری با نامهای مختلف از این اتوبوسها استفاده میکردند :

تبریزنو - میهن تور – میهن نور - میهن نورد - ترانسپورت شمس العماره – ایران پیما – ایران ترانزیت

 لوان تور - تی بی تی و ...

و دفاتر بلیط فروشی آنها در خیابان فردوسی و سه راه فردوسی بطرف چهارراه شهناز بودند .  

                                                   حیف و صد حیف سادگی آن زمان                    

رواق منظر چشم من آشیانه توست      کرم نما و فرود آ که خانه ، خانه ی توست

( زنى كه در هر کاری بسم الله الرحمن الرحيم می گفت )

   در تحفةالاخوان حكايت شده است :

   مردى منافق زن مؤمنى داشت كه در تمام امور خود به اسم باریتعالى مدد می جست و در

  هر كار «بسم الله الرحمن الرحيم» می گفت . 

  شوهرش از  توسل و اعتقاد او به بسم الله بسيار خشمناک می شد و از منع او چاره نداشت 

  تا آنكه روزى كيسه كوچكى از زر را به آن زن داد و گفت او را نگاه بدارد !

  زن كيسه را گرفت و آن را در پارچه اى پيچيد و آن را با گفتن «بسم الله الرحمن الرحيم» در 

  مكانى پنهان نمود . 

  فرداى آن روز شوهرش كيسه را سرقت نمود و به دريا انداخت تا آنكه او را بى اعتقاد و

  شرمنده  كند  .

  پس از انداختن كيسه در دريا به دكان خود نشست  .  در بين روز صيادى دو ماهى  بزرگ

آورد که بفروشد .  مرد منافق آن دو ماهى را خريد و به منزل خود فرستاد كه زنش غذايى

  از براى شب او طبخ كند .

  چون زن شكم يكى از آن ماهيان را پاره نمود كيسه را درميان شكم ماهی ديد !

  بسم الله گفت و آن را برداشت و در مكان اوّل گذاشت . چون شب شد و شوهرش به منزل آمد

  زن ماهيان بريان را نزد او حاضر ساخته، تناول نمودند .آنگاه مرد گفت: كيسه زر را كه نزدت

   به امانت گذاشتم بياور . آن زن برخاسته «بسم الله ا لرحمن الرحيم» گفت و کیسه  را در

  پيش شوهرش گذاشت . مرد از مشاهده کیسه بسيار تعجب نموده و از این کار شگفت انگیز

  سجده الهى را به جاى آورد و از جمله  مؤمنان گرديد .

گویند روزی دزدی در راهی ، بسته ای یافت که در آن چیز گرانبهایی بود و  دعایی نیز همراه آن

پیوست بود . آن شخص صاحب بسته را جسته و آنرا به صاحبش برگرداند .  

  او را گفتند : چرا این همه مال را از دست دادی ؟ گفت :      

صاحب آن مال عقیده داشته که این دعا مال او را حفظ می کند که دعا را به دستمال بسته بود.         

من دزد مال او هستم ، نه دزد دین او ، اگر آن را پس نمی دادم و درعقیده صاحب آن مال خللی

می یافت آن وقت من دزد باورهای او نیز بودم و  این کار دور از انصاف است .

دعای امام زمان (ع)  کلیات مفاتیح الجنان با ترجمه استاد حسین انصاریان :

اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ الطَّاعَةِ وَ بُعْدَ الْمَعْصِیَةِ وَ
صِدْقَ النِّیَّةِ وَ عِرْفَانَ الْحُرْمَةِ وَ أَکْرِمْنَا بِالهُدَى وَ
الاسْتِقَامَةِ وَ سَدِّدْ أَلْسِنَتَنَا بِالصَّوَابِ وَ الْحِکْمَةِ وَ امْلَأْ
قُلُوبَنَا بِالْعِلْمِ وَ الْمَعْرِفَةِ وَ طَهِّرْ بُطُونَنَا مِنَ الْحَرَامِ وَ
الشُّبْهَةِ وَ اکْفُفْ أَیْدِیَنَا عَنِ الظُّلْمِ وَ السِّرْقَةِ وَ اغْضُضْ
أَبْصَارَنَا عَنِ الْفُجُورِ وَ الْخِیَانَةِ وَ اسْدُدْ أَسْمَاعَنَا عَنِ
اللَّغْوِ وَ الْغِیبَةِ وَ تَفَضَّلْ عَلَى عُلَمَائِنَا بِالزُّهْدِ وَ
النَّصِیحَةِ وَ عَلَى الْمُتَعَلِّمِینَ بِالْجُهْدِ وَ الرَّغْبَةِ وَ عَلَى
الْمُسْتَمِعِینَ بِالاتِّبَاعِ وَ الْمَوْعِظَةِ وَ عَلَى مَرْضَى الْمُسْلِمِینَ
بِالشِّفَاءِ وَ الرَّاحَةِ وَ عَلَى مَوْتَاهُمْ بِالرَّأْفَةِ وَ الرَّحْمَةِ،

ترجمه : خدایا ، توفیق فرمانبرى ، و دورى از نافرمانى ، و درستى نهاد و شناخت واجبات را
روزى ما بدار و ما را به هدایت و پایدارى گرامى دار، و زبانمان را به راستگویى و
حکمت استوار ساز، و دلهایمان را از دانش و بینش پر کن ، و شکمهایمان را از حرام و شبهه
پاک فرما ، و دستانمان را از ستم و دردى بازدار و دیدگانما را از ناپاکى و خیانت فرو
بند، و گوشهایمان را از شنیدن بیهوده و غیبت ببند، و و بر دانشمندانمان زهد و
خیرخواهى و بر دانش‏ آموزان تلاش و شوق، و بر شنوندگان پیروى و پندآموزى، و بر بیماران
شفا و آرامش،و بر مردگان‏ مهر و رحمت .

*******************************
وَ عَلَى مَشَایِخِنَا بِالْوَقَارِ وَ السَّکِینَةِ وَ عَلَى الشَّبَابِ
بِالْإِنَابَةِ وَ التَّوْبَةِ وَ عَلَى النِّسَاءِ بِالْحَیَاءِ وَ الْعِفَّةِ وَ
عَلَى الْأَغْنِیَاءِ بِالتَّوَاضُعِ وَ السَّعَةِ وَ عَلَى الْفُقَرَاءِ
بِالصَّبْرِ وَ الْقَنَاعَةِ وَ عَلَى الْغُزَاةِ بِالنَّصْرِ وَ الْغَلَبَةِ وَ
عَلَى الْأُسَرَاءِ بِالْخَلاصِ وَ الرَّاحَةِ وَ عَلَى الْأُمَرَاءِ بِالْعَدْلِ
وَ الشَّفَقَةِ وَ عَلَى الرَّعِیَّةِ بِالْإِنْصَافِ وَ حُسْنِ السِّیرَةِ وَ
بَارِکْ لِلْحُجَّاجِ وَ الزُّوَّارِ فِی الزَّادِ وَ النَّفَقَةِ وَ اقْضِ مَا
أَوْجَبْتَ عَلَیْهِمْ مِنَ الْحَجِّ وَ الْعُمْرَةِ بِفَضْلِکَ وَ رَحْمَتِکَ یَا
أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
ترجمه :

و بر پیران متانت و آرامش، و بر جوانان بازگشت و توبه‏ و بر زنان حیا و
پاکدامنى و بر ثروتمندان فروتنى و گشادگى، و بر تنگدستان شکیبایى‏ و قناعت، و بر
جنگجویان نصر و پیروزى، و بر اسیران آزادى و راحتى،و بر حاکمان دادگسترى و دلسوزى

و بر زیردستان انصاف و خوشرفتارى تفضّل فرما، و حاجیان‏ و زیارت‏کنندگان را در زاد و
خرجى برکت ده، و آنچه را بر ایشان از حج و عمره واجب کردى توفیق اتمام عنایت کن به
                      فضل و رحمتت اى مهربان‏ترین مهربانان .        ( التماس دعا )

*******************

********************

*************

********************

*****************

****************

******************

********************

*********************

***************

***********

سایت شیعه آنلاین نوشت: اخبار رسيده از شهر کوفه در نزديکي نجف أشرف حاکي از آن است

که همزمان با سالروز ضربت‌ خوردن مولاي متقيان، حضرت امیرالمؤمنین علي عليه السلام،

بخشی از دیوار مسجد کوفه ترک خورد. 

 

سرمایه ی ظاهری تو زیاد نیست ولی چه سرمایه ی بزرگی در پیش " او " داری

خدایا ، تو اگر دست مرا بگیری ،

                    هیچ کس مرا دست کم نمی گیرد

  ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ 

ببخش ای باران ، که تو می باری ، 

                                        ولی ما شسته نمی شویم .

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

 " واقعا تکرار هیچ چیز مثل نماز،قشنگ نیست " 

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ 

به خدا نگوییم : خدایا چه مشکل بزرگی دارم ، 

                         به مشکل بگوییم "من خدای بزرگی دارم"

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

رمضانیلر و دوستان رهنمایی در مدرسه پاسارگاد

توصیه‌های آیت الله بهجت برای آن‌هایی که می‌خواهند لذت نماز را بچشند :

 " این احساس لذت درنماز یک سری مقدمات خارج ازنماز دارد و یک سری مقدمات درخود نماز. 

آن‌ چه پیش از نماز و چه در خارج از نماز باید مورد ملاحظه باشد و عمل شود ،این است که

" انسان گناه نکند و قلب را سیاه ، و دل را تیره نکند "

" معصیت روح را مکدر می‌کند و نورانیت دل را می‌برد . " 

در هنگام خود نماز نیز انسان باید زنجیر و سیمی دور خود بکشد تا غیر خدا داخل نشود.  

یعنی فکرش رااز غیر خدا منصرف کند و توجهش به غیر خدا مشغول نشود 

  اگر به طور غیر اختیاری توجهش به جایی منصرف شد به محض التفات پیدا کردن ،

باید قلبش را از غیر خدا منصرف کند . 

" وقتی وارد نماز می‌شوید هنگام خواندن حمد و سوره به معنای آن توجه کنید

تا ارتباط حفظ شود . "